Oddech stanowi podstawę przy wykonaniu vinjasy. Wyznacza on rytm praktyki, nadaje jej płynności i swobody w trudniejszych asanach. Ashtanga uczy, że wyrównanie długości wdechu i długości wydechu jest najważniejszym celem praktyki. Prawdopodobnie największym wyzwaniem w praktyce jogi jest utrzymanie
spokojnego i równego oddechu, kiedy wykonujemy coraz to trudniejsze asany. Ogromnie trudno jest pamiętać o oddechu kiedy wykonywana
pozycja jest tak trudna, że mamy jedynie ochotę wstrzymać oddech. Kiedy pojawia się frustracja, ból i trudność w wykonaniu danej pozycji jedynym i naturalnym naszym odruchem jest wstrzymanie oddechu. Jednak wtedy, zatrzymujemy przepływ energii życiowej. Bardzo ważne jest
by oddychać, szczególnie, gdy w pozycjach pracujemy nad naszymi
psychicznymi i emocjonalnymi ograniczeniami. Umiejętność płynnego, wyrównanego oddechu jest jednym z elementów prawdziwego zaawansowania w Ashtandze. Kiedy opanujemy oddech ujjayi, możemy skupić się na prawidłowej asanie i relaksacji podczas praktyki, a dzięki temu pomóc sobie w trudnych sytuacjach życiowych. Jeśli nie pozwolimy na to by głęboki wdech i wydech był naszym
przewodnikiem w praktyce jogi to możliwe, że nigdy nie pozwolimy sobie
wejść w stan głębokiego spokoju.
Jak więc prawidłowo oddychać i wykorzystać "kop energetyczny", jaki daje ujjayi?
Są trzy główne obszary, w którym rezonuje dźwięk oddechu: na podniebieniu, w nozdrzach i gardle. Dopiero, gdy dźwięk wybrzmiewa z tyłu gardła, może zacząć rezonować w klatce piersiowej, zapewniając przeponie pełen zakres ruchu, wydłużając kręgosłup. Łagodne zaciśnięcie głośni z tylnej części gardła pozwala oddychać w kontrolowany sposób. Oddech powinien być możliwie jak najdelikatniejszy, żeby zachować jego naturalność i spójność. Oczywiście na początku nasz oddech może być głośny, z czasem jednak będzie coraz bardziej miarowy. Ja nadal staram się zgłębić moją praktykę, pewnie za parę lat mi wyjdzie :)
Oddech ujjayi pomaga oczyścić ciało z toksyn, ułatwia rozciąganie, wzmacnia układ nerwowy i pokarmowy, uwalnia od flegmy.
Poniżej kilka ćwiczeń, które przybliżą nam ruch oddechu ujjayi.
- Ćwiczenie 1.Kiedy oddychamy przez nos, starajmy się poczuć w nim przepływ powietrza, rozszerzmy nozdrza, możemy zatkać uszy, by oddech był słyszalny.
- Ćwiczenie 2.Zaciskamy zęby i próbujemy zastosować ujjayi. Kiedy mamy zablokowaną szczękę, dźwięk zaczyna syczeć w jamie ustnej, odbija się od podniebienia.
- Ćwiczenie 3.Postarajmy się opuścić żuchwę, tak by zostawić przerwę pomiędzy górnymi a dolnymi zębami i spróbować jeszcze raz oddechu ujjayi. Rozluźnijmy twarz otrzymamy gładszy i bardziej donośny dźwięk. Można odnieść wrażenie, że oddycha się uszami.
Możemy tez liczyć np. do pięciu podczas wdechu i wydechu, jednak w pewnym momencie stanie się to męczące. Oddech powinien być zawsze płynny.
Dla zrozumienia i lepszej praktyki załączam link mojej ulubionej nauczycielki Kino:
Warto też wspomnieć o tym, że istnieje ścisła zależność pomiędzy opuszczeniem żuchwy, wydłużeniem kręgosłupa i swobodą ruchu przepony. kiedy poprawnie zastosujemy technikę oddechu ujjayi u podstawy gardła uruchamia się jalandhara - bandha, zwiększając związany z uddiyana - bandhą ruch przepony. Z kolei uddiyana - bandha potęguje wznoszący ruch mulandhara - bandhy. Płynny przepływ oddechu ujjayi sprzyja aktywacji trzech bandh. Na ten temat poświecę inny post, ponieważ bandhy są bardzo ważne w ashtandze, w jodze.
Głęboki oddech sprawia, że wszystkie powłoki naszego bytu są w pełni obecne i zintegrowane. Dobrze wykonane pozycje, akrobatyczne ruchy i poruszające się dłonie
pozostaną tylko ozdobnikami jeśli nie dołączymy skupienia na oddechu,
które stanowi serce jogi. W filozofii jogicznej Słońce to ogień w ciele - wdech (puraka), serce i
siła życiowa, a Księżyc, jako element wychładzający to wydech (rechaka),
płuca i siła śmierci. Zatem, kiedy kontrolujemy oddech powstrzymujemy
śmierć. Podsycanie ognia (agni) zwiększa siłę życiową. Oddech ujjayi to
zwycięstwo życia nad śmiercią.
0 komentarze :
Prześlij komentarz