Początki jogi giną w pomroce czasu. Uważa się, że ta boska wiedza o życiu była przekazywana oświeconym mędrcom w czasie medytacji. Dowody jej archeologicznego istnienia (pieczęcie kamienne) sięgają około 3000 lat p.n.e., zostały odnalezione w dolinie Indusu. Pierwsze pisane wzmianki o jodze znajdziemy w Wedach, ale dopiero Upaniszady, ostatnie części Wed przedstawiają podstawy jogi i filozofii. Od VI w. przed Chrystusem ukazały się dwa wielkie poematy epickie: Ramajana i Mahabharata. Zawiera on Bhagavat Gita, prawdopodobnie najbardziej znane z pism dotyczących jogi. W poemacie Gita Bóg, czyli Brahman we wcieleniu Kriszny uczy wojownika Arjuna przede wszystkim jak wyzwolić się przez wypełnienie w życiu swoich obowiązków. Podstawy Raja jogi (jogi królewskiej) dostarcza Yoga Sutras Patanjaliego, jak sądzi się napisana w III w p.n.e. Natomiast klasycznym tekstem o Hatha Yoga jest Hatha Yoga Pradipika, opisująca różne asany i ćwiczenia oddechu - podstawy nowoczesnej praktyki. Z Hatha Yogi wywodzi się Ashtanga Yoga. Pisząc o historii ashtangi należy koniecznie wspomnieć o Śri Krishnie Pattabhim Joisie i jego wkładzie w rozwój vinjasy. Gurudżi urodził się w 1915 r., a w praktykę jogi został wprowadzony w wieku 12 lat przez Śri T. Krischnamacharyę, u którego uczył się do roku 1945, kiedy to również został uhonorowany tytułem Yogasana Visarada w Puri. We wczesnych latach nauczania Krischnamacharya stosował metodę vinjasa-krama, polegającą na łączeniu w sekwencje ponumerowanych asan. To on rozwijał i udoskonalił sposób nauczania, stosując odmienne metody dla każdego ucznia. Zalecał praktykę w oparciu o indywidualny program i nauczanie "jeden na jeden", obejmujące wprowadzenie łagodnych ćwiczeń oddechowych od samego początku. Ciekawostką jest, że Krischnamacharya pewnego razu zademonstrował swoje siddhi, czyli nadprzyrodzone zdolności maharadży Majsuru, poprzez przyczepione do głowy elektrody, podpięte do włącznika pałacowych świateł, włączał i wyłączał oświetlenie pałacowe. Zdarzyło się nawet, że zatrzymał swoje serce na 2 minuty! Nauczycielem Krischnamacharyi był Ramamohana Brahmaćiari. Niestety nie da się dogłębnie prześledzić historii asztangi vinjasy. Większość antycznych tradycji jest trudna do sprawdzenia i opiera się raczej na pogłoskach. Obecnie za Guru asztangi uważa się K.P. Joisa. W 1948 roku K.P.Jois, w Majsurze utworzył Astanga Yoga Nilayam, miejsce które ma służyć praktyce, doskonaleniu i nauczaniu metody asztangi vinjasy. Od tego momentu do Majsuru przybywają uczniowie z całego świata. Gurudżi nauczał w małym pokoiku w Majsurze, gdzie mógł pomieścić co najwyżej dwunastu uczniów, z racji na brak przestrzeni do praktyki, można było się łatwiej zdyscyplinować. Od tej właśnie praktyki powstał "styl Mysore", czyli praktyka we własnym tempie, w zasadzie bez żadnych przerw. Praktyka ta jest równocześnie intensywna i medytacyjna. K.P.Jois, dzięki swojemu podejściu do uczniów i siedemdziesięcioletnim doświadczeniu w nauczaniu ten cichy i skromny człowiek okazał się prawdziwym gigantem.
 |
 |
| Śri Krishnie Pattabhim Jois | Śri T.Krischnamacharya |
0 komentarze :
Prześlij komentarz